1. Ustawa o biegłych wymaga pilnego opracowania, ponieważ prace nad jej tworzeniem przeciągają się w sposób nadmierny. Inne kraje uchwaliły takie przepisy wcześniej. Ustawy o ekspertyzie sądowej Litwy i Słowacji, są dowódem, że kraje, które znacznie później zaczęły opracowywanie tych przepisów, potrafiły je zredagować i uchwalić.
  2. Każdy biegły i rzeczoznawca powinien co dwa lata składać do Prezesa Sądu Okręgowego oraz Stowarzyszenia, którego jest członkiem, sprawozdanie statystyczne ze swojej aktywności opiniodawczej, zawodowej i naukowej, tzn.: liczby wydanych opinii, odbytych szkoleń, opublikowanych artykułów, wywiadów prasowych itd.
  3. Zarządzeniem Ministra Sprawiedliwości każdy biegły zobowiązany byłby do archiwizowania kopii swoich opinii, które posiadałyby numer kolejny, z którego wynikałoby ilość opinii wydawanych rocznie. W przypadku zastrzeżeń do kompetencji biegłego łatwo można by dokonać, przynajmniej częściowej, oceny poziomu tych opinii.
  4. wprowadzenie zasady, iż biegły, który wykonuje bez zastrzeżeń funkcję biegłego przez 20-30-40 lat, powinien być typowany do odznaczenia. Byłoby to przeciwwagą od kodeksowej zasady, iż biegłego można tylko karać.
  5. Federacji Towarzystw Biegłych i Rzeczoznawców, która będzie miała za zadanie podnoszenie poziomu ekspertyz w Polsce, zbieranie wniosków i opinii o funkcjonowaniu biegłych w Polsce, proponowanie zmian organizacyjnych i legislacyjnych, mających na celu poprawę funkcjonowania Wymiaru Sprawiedliwości w Polsce.
  6. Internetowego Biuletynu Biegłych i Rzeczoznawców, który byłby rozsyłany drogą elektroniczną, oraz dostępny na stronie internetowej, ale tylko dla osób uprawnionych.
  7. E-biegły, korespondencja wymiaru sprawiedliwości z ekspertami  odbywa się drogą elektroniczną.